- қара байыр
- Қазақ жылқысының көнбіс, төзімді тұқымы.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Антропоморфизм — (гр. аntropos – адам, morphe – форма, пішін) – табиғат құбылыстарына, жануарларға да адамдық қасиеттер тән деп және Құдайды да адам бейнесінде түсінетін ілім. Адамзаттық, халықтық дүниетанымдағы жаратылыс иелерін (Құдайды, періштелерді, мал жан… … Философиялық терминдердің сөздігі
кәріс — I зат. Корея елінің байырғы тұрғыны; корей. Яғни, к ә р і с те емес, шүршіт те емес, өзіміздің қазақтар немесе «қара орыстар» (Ә. Асқаров, Таңд., 126). Барсам, колхоз кеңсесінде екі үш к ә р і с отыр екен, мен де қосыла кеттім (Жас Алаш, 18. 07.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарасүйек — зат. Байырғы қазақ қоғамында ақсүйек тобына жатпайтын жай халық өкілі, қара халық. «Ақсүйектер» қырғыз қайсақтардың дворяндық бөлігін құрса, қ а р а с ү й е к т е р қарапайым халықтан тұрады» деп жазылған (Қаз. әдеб., 26.02.1988, 14). Қ а р а с ү … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұрма — зат. көне. муз. Ұрып ойналатын саз аспабы. Көптеген зерттеушілердің пікірлеріне қарағанда, адам алғаш рет пайдаланған байырғы музыка аспабы кәдімгі ұ р м а болған (Қаз. әдеб., 06. 01.1984, 14) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі